Μια φορά κι έναν καιρό, η Σάσα η «παραμυθού» ήρθε στο σχολείο μας με το μαγικό της μπαούλο!!! Η αλήθεια είναι πως δεν καταλάβαμε αν έφτασε καβάλα σ΄ ένα φτερωτό άλογο ή αν ήρθε με την άμαξα της Σταχτοπούτας… Ένα παιδάκι είπε πως την είδε να βγαίνει από ένα λυχνάρι σαν αυτό του Αλαντίν, κι ένα άλλο πως την έφερε ένα άσπρο σύννεφο και την προσγείωσε στο προαύλιο του σχολείου μας…. Τι σημασία όμως έχουν όλα αυτά;;; Εμείς περιμέναμε με αγωνία ν΄ ανοίξει το μπαούλο της… Όταν το άνοιξε, έβγαλε πολύχρωμα πανιά σαν τα όνειρα των μικρών παιδιών και αλλόκοτα μουσικά όργανα… Θα ήταν, λέγαμε, κι αυτά μαγικά!!!! Φόρεσε τα παραμυθένια της ρούχα και μας ταξίδεψε μικρούς και μεγάλους σε μέρη καθημερινά και σε μέρη μαγικά, σε δάση, βουνά και θάλασσες , σε πύργους, παλάτια και μύλους με καλικάντζαρους…. με φτερωτά άλογα, με μάγους και ξωτικά, με γενναία παλικάρια και όμορφες κοπέλες, με όλα τα υπέροχα πλάσματα που συναντάμε στα παραμύθια και τα λατρεύουμε… Η Μαρούλα, η Τρουλίτα, ο κυρ-Λάζαρος κι οι Δράκοι, η κόρη της Δάφνης και το βασιλόπουλο, το κουλουράκι… Όταν έλεγε τις ιστορίες της, τραγουδούσε, άλλαζε με τρόπο παράξενο τη φωνή της για να ταιριάζει στον κάθε ήρωα, έπαιζε αυτά τα αλλόκοτα μουσικά όργανα απ΄ όλον τον κόσμο, κούναγε χέρια, πόδια και όλο της το σώμα σα να χόρευε!!!! Είχε ζωγραφίσει τα παραμύθια της για να τα θυμάται καλύτερα και μας έλεγε πως της άρεσε η καλή μας η παρέα όταν πηγαίναμε κοντά της να μας τα πει …. Την ευχαριστούμε πολύ που μας χάρισε στιγμές απόλαυσης και έκανε τη φαντασία μας να βγάλει φτερά!!!!